Ik word me bewust van zoveel leugen en bedrog in alle systemen om me heen: politiek, lobby en wereldwijd misbruik. Hoe kan ik me verhouden tot alles wat ik zie? 

Antwoord:

Jullie hebben een fascinatie met het wereldlijk toneel. Er gebeurt van alles om jullie heen en in reactie daarop ontstaan – behalve weerstand – ideeën over hoe het ánders zou kunnen. Hoe het béter zou kunnen. 

En de realiteit is dat het precies kan zoals het NU is. 

Niets kan werkelijk anders. Op dit moment is dít hoe het kan. 

Wat maakt nu dat dit zo is? 

Wat jullie zien in de uiterlijke wereld is een representatie van jullie collectieve niveau van ontwikkeling: jullie kennis van waarheid, van de leidende principes achter jullie universum. Zijn jullie werkelijk slachtoffer van wat er om jullie heen gebeurt? Wat jullie daarover als collectief geloven, zien jullie uitgespeeld buiten jezelf.  

Ontstaat er vervolgens een fascinatie met die ‘buitenwereld’, dan raak je dubbel verwijderd van jezelf. Dan ga je je mengen in een weergave van iets wat feitelijk – op collectief niveau – aan de binnenkant leeft. 

Het is een harde noot om te kraken: te doorzien dat wat zich buiten jou lijkt af te spelen uitsluitend een vertegenwoordiging is van wat er aan de binnenkant leeft. 

Je zou een stap voorwaarts zetten als je eerst zou erkennen dat dát wat buiten jullie gebeurt laat zien waar jullie als collectief ‘aan de binnenkant’ zijn. En vervolgens te erkennen dat het niet anders kán zijn. Jullie kunnen niet ontsnappen aan jullie eigen ontwikkelingsniveau. Dít is het. Dít is het ontwikkelingsniveau dat op dit moment heersend is op aarde. En net als in ieder goed leerproces begint alles met de acceptatie van waar je bent. 

Pas als je ziet waar je bent – en dat accepteert – ontstaat er een mogelijkheid je verder te ontwikkelen, te verbreden, te verzachten of te verlichten. Ook het ‘potentieel’ dat je ziet is een weergave van wat van binnen leeft. Dus als je ‘potentieel’ ziet in de buitenwereld, kun je dat erkennen als iets wat óók in jou leeft. Er zijn 2 bronnen van waaruit je elk moment kunt putten. 

Alles wat je als bedreiging of verkeerd ziet in de uiterlijke wereld is een expressievorm van angst. Alles wat je aan mogelijkheid ziet is een expressie van de liefde die ook in jou woont, maar die je van binnen nog niet ziet of erkent. 

Als je alleen maar zou kunnen zien dat ‘narigheid’ in de wereld een expressievorm is van de angst in jullie en dat ‘mooie dingen’ een expressie zijn van de liefde die ook in jullie leeft, dan ontstaat er een enorme verschuiving. Je hoeft dit alleen maar te erkennen en het daarbij te laten. Dat levert een wereld van verschil op.