Is het Kerstverhaal een metafoor of heeft Jezus echt bestaan? 

Elke religieuze stroming heeft zijn eigen verhalen en toch is er maar 1 God. Hoe zit het dan met al die verhalen?

Antwoord:

Het kerstverhaal is een van de vele metaforen die in wereldreligies of volkstradities gebruikt zijn om uit te drukken wat feitelijk in jullie DNA ligt besloten. Op een diep niveau weten jullie allemaal hoe het zit. 

Jullie hebben hier een ervaring als mens en daarmee ver uiteenlopende ‘realiteiten’. Maar onder aan de streep is er slechts één realiteit en dat is de realiteit van de bron. Het Ene. 

Christenen verwijzen naar dit ‘Ene’ met de kerstster en Moslims gebruiken er andere symbolen voor. Het “probleem” begint wanneer jullie deze Ene Waarheid naar de aarde trekken en geloven of beweren dat ook hier op aarde één waarheid geldt.

Jullie ervaring op aarde wordt gekenmerkt door een veelheid aan realiteiten, allemaal afhankelijk van persoonlijk geloof. Wat voor de één plausibel lijkt, is het voor de ander geenszins. ‘Veelheid’ is een kenmerk van de aardse sfeer. Je kunt het ook ‘potentie’ noemen, het geloof in mogelijkheden of opties. Maar hoe lang jullie ook debatteren, jullie zullen in deze beschaving geen enkele waarheid vinden die klopt. Geen enkele waarheid die eenduidig is en universeel geldt. 

Dit is ook het interessante aan jullie planeet: jullie kunnen spelen zo lang als je wilt met verschillende invalshoeken of perspectieven. Jullie kunnen je ‘keuzes’ toe-eigenen en ervan overtuigd zijn dat je zelf gekozen hebt.

Onder aan de streep is dat niet waar. Er is geen persoonlijk eigenaarschap. Er zijn vele factoren die op elkaar in spelen en dat is niet alleen interessant (tot je er moe van wordt), maar ook leerzaam. Jullie definiëren jezelf voortdurend aan de hand van jullie omstandigheden en doen daarmee vele ervaringen op. Aan het eind van het lied ben je – net als een kind in een pretpark – uitgespeeld. Dan ben je moe en verlang je terug naar wat waar is, onbreekbaar, wat geen ruimte voor interpretatie laat. 

Laat het idee van eenheid – één versie of één verhaal – op dit aardse niveau dus gerust los. Want op dit niveau bestaat uitsluitend relatieve waarheid. Iets ‘is’ uitsluitend in relatie tot iets anders. En dat andere ‘is’ feitelijk ook niet, tenzij in relatie tot wéér iets anders. Onder aan de streep ‘is’ hier dus niets. Niet in absolute zin. 

Geniet van de verhalen zo lang ze je dienen of inspireren. Uiteindelijk laat je ze allemaal weer gaan. Dan valt de wereld van je af. En slaak je een zucht van opluchting. 

Wat blijft er dan over? Dat wat absoluut is. Jullie thuis. Jullie ondeelbare Eenheid.